miércoles, 16 de junio de 2010

Soneto libertario

Me recreo en ti, mi bien más preciado,
eludiendo, al verte, la oscuridad,
sin ti no soy, por ti a perpetuidad
en vía muerta y siempre apabullado.

Sin dictados ni leyes me has tocado,
latente alma, río de voluntad,
es, libertad, responsabilidad,
deber de crear, de verme ahogado.

Virtud y temor como toda suerte
amordazada restas aplacada
yo, por no sufrirte, tornarme inerte.

De todo capaz por no perderte,
anhelada, acopiada y maltratada,
lidio por existir al retenerte.

(Imagen: 'Cadena rota pequeña', escultura de Thomas Fischer)
Creative Commons License
obra de 13libras està subjecta a una llicència de Reconeixement-Sense obres derivades 3.0 Espanya de Creative Commons Creat a partir d'una obra disponible a 13libras.blogspot.com